Po drodze...

                                                                        

     Każdy sam sobie obiera swą życiową drogę. Niekiedy wydaje się prosta i usłana różami, niekiedy kręta, wyboista oraz stroma. Na każdej z nich, niestety, jakiś dyżurny diabeł zawsze zamienia znaki i drogowskazy.

     Chociaż te znaki to rzecz drugorzędna. Najważniejsi są ludzie na niej napotkani. Szczególni ci, którzy nas z tej drogi spychają, chociaż podążają w tym samym, co my, kierunku.

Oddaję głos Frankowi Sinatrze:

                                                              

Teraz, gdy koniec mój już bliski, nim na finał, przed mym obliczem, opadnie kurtyna, wyznam ci, przyjacielu, co czuję. 

Spełniłem się w moim życiu. Wiele dróg przeszedłem, a każda z nich była moim wyborem. Nie warto wspominać mych klęsk, zawsze robiłem to, co uważałem za słuszne, od początku do końca. Planowałem każdy swój krok, a to najbardziej sobie cenię, że czyniłem to po swojemu. 

Były takie chwile, które mnie przerastały, nakładałem sobie więcej niż umiałem przetrawić, a w chwili zwątpienia przełykałem to i wypluwałem. Dałem temu radę, zachowując swą godność, bo czyniłem to po swojemu. Miłość, śmiech i płacz, sukcesy i porażki, łzy już wysychają i rozśmiesza mnie, że wszystko to było moim dziełem. Bez wstydu zatem przyznaję, że czyniłem to po swojemu. 

Na własność człowiek posiada jedynie samego siebie. Jeżeli tego nie czuje, to jest nikim i niczego nie ma. Szczególnie, gdy od życia przyjmowałem ciosy, za to, że wszystko czyniłem po swojemu.

                                                           My Way

And now, the end is near

And so I face the final curtain
My friend, I'll say it clear
I'll state my case, of which I'm certain
I've lived a life that's full
I've traveled each and ev'ry highway
But more, much more than this
I did it my way

Regrets, I've had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do
And saw it through without exemption
I planned each charted course
Each careful step along the byway
But more, much more than this
I did it my way

Yes, there were times, I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall
And did it my way

I've loved, I've laughed and cried
I've had my fill; my share of losing
And now, as tears subside
I find it all so amusing
To think I did all that
And may I say - not in a shy way
"No, oh no not me
I did it my way"

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels
The record shows I took the blows
I did it my way

                                                                       K L I K

      Kiedyś, w przerwie pewnej klubowej imprezy, ktoś rzucił, ot tak sobie, czy dałbym radę przełożyć tekst tego niesamowitego evergreenu bezpośrednio na śląski. Odpowiedziałem, że mógłbym! O mało nie doszło do zakładu, bo większość mych znajomych i przyjaciół stwierdziło, że to niemożliwe.

   Nie dałem jednak za wygraną:

                                                                             

                   My Way (wersja śląska)

(przełożył: Andrzej Skupiński)

Jo wiym, że w kieryś dziyń

Nim przidzie po mie ta Kościsto!

Do kumpla zajrza, śniym

Do szynku wdepna i powiym wszystko:

Jo mioł, co ino chcioł –

Świat w te, wewte – to mi grało!

Broł cołko gorść

Jak mie się zdało!!!

Niy roz nachytoł buł,

Wyrobioł jak tyn kot na płocie,

Niy byda się bez to truł,

Gańba mie z tym, sami to znocie!

I tam, kaj boło trza, pruł choby dzik

I miołżech śmiałość

Brać połno gorść,

Tak jak mie się zdało!!!

Za młodych lot, przeca to wiysz,

Kaj żech się znod, moc larma i tyż

Bez jodła, spanio, wieczny szpas

Nocki zerwane i we dnie kac…

I broł jo w gorść tyn szajs,

Tak jak mie sie zdało !!!

Niy roz, jak żech się pszoł,

I śmiych, i żol – tak to z babami!

Roz targoł połny miech, roz psinco mioł

I rwoł z torbami…

Tóż wiym, jo stary pryk

O kant to trzasnąć, dość,

Tóż powiym śmiało:

Jo zawdy broł to w gorść

Tak jak mie się zdało!

Bo kożdy chop wiy czego chce,

Niy zmaści tego, kaj mo recht,

Bo ino leber to strach mo żyć,

Od sia żodnymu on niy do nic!

A jo wom z serca - połno gorść,

Bo tak mie się zdało!!!

     Nie chcę absolutnie przymierzać się do Wielkiego Franka ani tym bardziej z nim się porównywać. Kilka razy wykonywałem tę wersję tego cudownego songu. Każdym razem aplauz publiczności sprawił, że przez chwilę, ON MY WAY, poczułem sie też... spełniony.

Tóż tak mie sie zdało...