"(...) ty puchu marny..."

                                                                             

     Święto dziś szczególne, choć dla niektórych kontrowersyjne. Wojujące feministki wylewają na nie kubły pomyj, a nieciekawi faceci prześcigają się, przy tej okazji, w hipokryzji!

     Sam tytuł tego postu wskazuje na Adama M. (the best polish poet & prophet).

W wierszach swych wzdychał do Maryli z Wereszczaków Puttkamerowej, a w realu „lansował” namiętnie Doktorową Kowalską i inne okoliczne chętne mu Damy! Niby to poeta, jednakże też wredne chłopisko!

     Z mojej strony nie będzie, Me Cudowne Kobietki, paczki kawy, pączka i rajstop.

Uronię za to parę drobnych okruchów poetyckich.

Andrzej Skupiński

Erotyk z lamusa

Witaj mi, Pani, Beatrycze słodka,

Blady, wychudły liche wiersze składam,

Podchodzisz do mnie, a ja, Twój pogromca,

Omdlały Dante u Twych stóp upadam.

Wybacz ni, Pani, całowania chciwe,

I te bluźnierstwa wypluwane szeptem,

Wybacz spojrzenia lepkie, ócz motyle,

Kiedy powoli rozdziewasz sukienkę…

 Twe słowa drgają chwilę,

Tyle, by je scałować,

Zachłannie z ust je spiję,

Aż wstyd się w kącie schowa!

Dzięki za wszystko, dzięki moja Pani,

Za łezki perłę na gorącej dłoni,

Dzięki ci za te Pieśni nad Pieśniami,

Kiedy ma lutnię w cichym tulisz łonie…

Widziałbym cię, Pani i znajdował w zdrowiu,

A tak koślawym wierszem poemata składam,

Już tyle lat, jak czekam, Pani, na twój powrót

I sny o tobie jak grosze odkładam…

(1978)

                       

                                                 

                            Dante and Beatrice - "Dante's Journey to Paradisimo" - Pinterest

  

Andrzej Skupiński

                          przepis na ciasto domowe

jasne twoje czoło

jak niedzielny obrus

żal

poplamić kawą

scałować

zmarszczki zdmuchnąć ze śmiechem

poeci opiewaliby ręce usta oczy

chełpiąc się niespełnionym

serce bardziej czerwone

niż rumieniec wstydu

milczysz odświętnie

może powiesz

ty mały ty złodzieju niedzielny

ty

biedny spryciarzu

przy obcym stole

moja ręka durna kwoka

ostrożnie przebiera

w słodkich okruchach

rys. Maja Berezowska 

Andrzej Skupiński

 Separacja

Jak trudno nam dogadać się tym samym głosem,

Gdy nasze myśli, gesty już osobno śpią.
Osobne nasze drogi i spalone mosty,
I różne dwie walizki opuszczają dom.
I każde z nas obstaje tylko przy swym słowie,
W kieszeniach dzwonią drobne zaniechanych szczęść...
Dlatego proszę cię, nie pytaj mnie
O me zdrowie...

A ty podobno byłaś wczoraj u psiapsiółki,
A ja koledze z pracy montowałem zlew
I coraz nowe kłamstwa, każde z innej półki,
Wiem o nim, a ty o niej, lecz to mamy gdzieś.
I serca nie pękają wcale nam z zazdrości,
I poza siebie spoglądamy, noc czy świt...
Dlatego, błagam, milcz i nie mów mi
O przyszłości...

Choć niby blisko, nie po drodze nam do siebie,
Osobne dwa pokoje, chociaż jeden stół
I nie szukamy spadających gwiazd na niebie,
Na różnych półkach wspólnie stoją chleb i sól.
Ty pewnie myślisz o mnie jak o zimnym draniu
Ostatnie fanty spakowane, pragniesz wyjść..
A kiedy wyślesz list, to nie pisz w nim
O kochaniu...

(2005)

              

     W bojach damsko – męskich jestem już, niestety, zdecydowanym… kombatantem i cudem jakimś udało mi się ocalić resztki mej męskiej urody!

     Zatem, Urocze Damy, w wielkiej nieśmiałości mej, spoglądam w Wasze cudowne oczęta z należnymi powagą i uwielbieniem…

                                         

Dodatek specjalny: