Historia pewneg songu

                                                                            

      Niechętnie zajmuję się komentowaniem bieżących wydarzeń, dziś jednak, zanim rozpocznę rozwijać główny temat, parę spraw w emocjonalnym skrócie.
        Od samego początku głównym celem naszej transformacji ustrojowej było przekształcenie zniewolonego narodu w społeczeństwo obywatelskie.

Skrótowo właśnie miał to obrazować akronim 3S:

"Solidarność, Samostanowienie, Samorządność". 

     Bieżąca polityka wewnętrzna i zewnętrzna partii rządzącej doprowadziła już do momentu realnego zagrożenia polskiej racji stanu.

Nie będę tego szczegółowo uzasadniał, bo w mediach czynią to za mnie uznani fachowcy.

       Ujawniają się tu najgorsze rodzaje ksenofobii jak faszyzm i antysemitysm, arogancja władzy prawie już osiągnęła apogeum, a wizerunek naszego kraju na świecie staje się niemal karykaturalny.

      Powracam zatem do uniwersalnego akronimu 3S, tyle, że w tym wypadku będzie to:

„Samowola, Samogwałt, Samozagłada!”…

                                                     

     Teraz do rzeczy. Gdy próbowałem swych sił jako tłumacz z jęz. francuskiego, to ujęła mnie bardzo twórczość 

G. Brassensa.

Nie bez znaczenia były tu finezyjne przekłady i wykonanie tychże przez grupę „Zespół Reprezentacyjny”.

Zacznę od przytoczenia oryginału:

 

                                                    K L I K

Non certe', elle n'est pas bâtie,
Non certe', elle n'est pas bâtie
Sur du sable, sa dynastie,
Sur du sable, sa dynastie.

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Il peut dormir, ce souverain,
Il peut dormir, ce souverain,
Sur ses deux oreilles, serein,
Sur ses deux oreilles, serein.

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Je, tu, il, elle, nous, vous, ils,
Je, tu, il, elle, nous, vous, ils,
Tout le monde le suit, docil',
Tout le monde le suit, docil'.

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Il est possible, au demeurant,
Il est possible, au demeurant,
Qu'on déloge le shah d'Iran,
Qu'on déloge le shah d'Iran,

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Qu'un jour on dise: "C'est fini",
Qu'un jour on dise: "C'est fini"
Au petit roi de Jordani',
Au petit roi de Jordani',

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Qu'en Abyssinie on récus',
Qu'en Abyssinie on récus',
Le roi des rois,le bon Négus,
Le roi des rois,le bon Négus,

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Que, sur un air de fandango,
Que, sur un air de fandango,
On congédi' le vieux Franco,
On congédi' le vieux Franco,

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Que la couronne d'Angleterre,
Que la couronne d'Angleterre,
Ce soir, demain, roule par terre,
Ce soir, demain, roule par terre,

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

Que, ça c'est vu dans le passé,
Que, ça c'est vu dans le passé,
Marianne soit renversé'
Marianne soit renversé'

Il y a peu de chances qu'on
Détrône le roi des cons.

(Jego dynastia mocno tkwi w siodle, które my dźwigamy, władca ten nie boi się buntu, który by  spędzał mu sen z powiek; wszyscy (ja, ty, ona, my, wy, ) cały świat liże mu dupę; szach Iranu. choć to wydawało się niemożliwe, też się skończył; małemu królowi Jordanii też powiedzieli, że to koniec; etiopski Negus, król królów też spadł z tronu; w rytmie hiszpańskiego fandango w tle, Franco też musiał odejść; z wielkim hukiem może spaść angielska korona i potoczyć się po bruku;  Marianna też może potknąć się i tak przeminie jej taniec; nie masz najmniejszej z szans, gdy na tronie zasiądzie ch*j!)

                                                                           

          "Wolność (Marianna; przyp. A.K.) wiodąca lud na barykady" - Eugène Delacroix"

Song ten został spopularyzowany, w świetnym przekładzie Filipa Łobodzińskiego, przez wspomniany przeze mnie Zespół Reprezentacyjny:

                                                    K L I K 

     Kiedy, wielce zachwycony i zafascynowany ich urodą, słuchałem tych perełek, to postanowiłem stworzyć osobistą wariację na temat przesłania tego tekstu. Wyszło tak:

Ballada o wartościach ch...

Pół tony książek zżarłem jak mól,
Miłość, nadzieja, chandra i ból.
Znam to od dziecka - wiara i znój,
A ja na to: taaaki...

Za smugą cienia czai się strach,
Piąć się i spadać, sukces i krach,
A może chociaż w ostatni bój,
Po kielichu, no i...

Miło zabawić się aż po świt,
Sikor zastawić, powciskać kit,
A przy goleniu w mordę se pluj,
Niech to wszystko strzeli...

Pokombinować można by cóś,
Szajs dla obciachów, a ty się rusz,
Bryka, muzyka, lansowy strój
I co z tego?! Damski...

Prawo, porządek, spokój i ład,
Czegóż, braciszku, jeszcze ci brak?!
Na nic nadzieja, wiara i znój,
Gdy u steru znowu stanie...

     A to wszystko dlatego, że wtedy jeszcze nikt nie wymyślił klauzuli sumienia, a używano nieco łagodniejszego straszaka czyli obronę wartości ch…

Vanitas vanitatum, omnia vanitas…