Nie pij... wody?!!!

                                                                           

                                                                        K L I K

      Ponad czterdzieści lat temu los mnie rzucił na polską Orawę, do Chyżnego, gdzie znajduje się popularne przejście graniczne na Słowację.

Podjąłem tam pierwszą w moim życiu pracę i jako świeżo upieczony polonista zacząłem nieść, pośród ludu, „kaganiec oświaty”.

                                                                                    

     Pamiętam moją pierwszą lekcję. Na moją przeczystą polszczyznę dzieci odpowiadały w pięknym języku orawskim. Urocza i przepiękna fuzja podhalańskiej góralszczyzny z dialektem średniosłowackim.

     Nie zapomnę mej pierwszej lekcji. 

Na moje serdeczne powitanie w tej wyuczonej polszczyźnie, dzieciątka zaczęły mi jak już wspomniałem, właśnie odpowiadać po ... orawsku. Nie kumałem tego ni w ząb, ale przez wrodzoną przekorę, zacząłem im nawijać po... śląsku.

    Dzieciaki były zachwycone i był to początek naszej wielkiej przyjaźni, bo połączyło nas poczucie świadomej i silnej tożsamości regionalnej.

    Z czasem okazało się, że przebywam wśród mniejszości słowackiej, toteż slovenčina również przestała być mi obca.

     Ludowa pieśń, którą zajmę się dzisiaj, jest podobno najpopularniejsza wśród mniejszości słowackiej w serbskiej Vojvodinie, bo istnieje też jej serbska wersja.

Nepi Jano, nepi vodu, voda ti je len na škodu,
ale sa ty napi vína, to je dobrá medicína,
ale sa ty napi vína, to je dobrá medicína.

 
Keby nebolo pršalo, bolo by mi dievča dalo,
rozmarínu zeleného, včera večer trhaného,
rozmarínu zeleného, včera večer trhaného.


Ale začalo pršati, nechcelo mi dievča dati,
rozmarínu zeleného, včera večer trhaného,
rozmarínu zeleného, včera večer trhaného.


Načo sa ty za mnou vláčiš, keď ma ani neopáčiš,
ani večer, ani ráno, aký si ty sprostý Jano,
ani večer, ani ráno, aký si ty sprostý Jano.


Načo sú nám malé ženy, čo majú pri samej zemi,
a keď prší a je blato, všetko im to fŕka na to,
a keď prší a je blato, všetko im to fŕka na to.


Načo sú nám veľké ženy, na ktoré treba lešení,
a keď si v najlepšej chuti, lešenie sa s tebou zrúti,
a keď si v najlepšej chuti, lešenie sa s tebou zrúti

                                                         

  
                                                           K L I K

Oto mój przekład: 

Nie pij, Jano, nie pij wody,
Woda we łbie czyni szkody,
Walnij sobie szklankę wina,
Tako rzecze medycyna! (bis)


Gdyby z nieba tak nie lało,
Pewnie by mi dziewczę dało...
Rozmarynu zielonego,
Wczoraj, wieczór, zrywanego (bis).


Ale wnet zaczęło siąpić,
Więc mi przez to dziewczę skąpi...
Rozmarynu zielonego,
Wczoraj, wieczór, zrywanego. (bis)


Po co , Jano, za mną chodzisz,
Ty mi przecie nie dogodzisz,
Ni z wieczora, ani z rana
Toć olewam głupka Jana. (bis)


Na co nam te baby wszystkie,
Co podwozia mają niskie,
Kiedy chlupnie im od błota,
To zalewa, im, się cnota. (bis)


Wielkim trzeba też przyganiać,
Wymagają rusztowania,
A gdyś, Jano, prawie w niebie,
Z rusztowaniem skończysz w glebie! (bis)

                                                                

     To na razie tyle mych przekładów. Planuję jeszcze nastepne: z czeskiego, ukraińskiego, a może włoskiego.
W następnych postach wrócę do swej oryginalnej twórczości.