Fiku - miku gdzieś w kurniku

                                                                       

     Nagle przypomniał mi się tekścik sprzed 40 lat, uroczy, choć w perfidny sposób… kretyński. O ile mnie pamięć nie myli, to jego autorem był ówczesny mój partner estradowy.

      W dzisiejszym poście nieco tekścik ten przeredagowałem i rozbudowałem i jak to chyba widać powyżej: całą sprawę potraktowałem niezmiernie poważnie…

                                                     

INTRODUKCJA

Człowiek kowalem losu swojego,

Może się walnąć przypadkiem w palec,

Gdy rzeźbi mozolnie swoje ego,

Zatnie się nieraz, gdy dłubie niedbale.

I jedną się tylko rozterką nie chwali -

Przyjemniej budować czy walić?!

PRZEBIEG AKCJI

 

Siedzi Kura już na grzędzie,

Co to będzie, co to będzie?!

Gdy tuż obok Kogut siędzie,

Co to będzie, co to będzie?!

Kogut już nastroszył piórka,

Drze się Kurka Złotopiórka,

Wali Kogut na całego

Z przyzwolenia niebieskiego!

Tak zharatał Kurze pupkę,

Że oddaje siusiu, kupkę,

Chuć Koguta nie ustaje,

Ona sztywna jeszcze daje…

Kogut chodzi w słusznej chwale,

Że on może po zawale,

Ale nie ma się czym chwalić,

Żeby zimną Kurę walić…

EPILOG + ( z bonusowym morałem)

Pod Ziemią Ojczystą w twórczym zamęcie,

Zanotowano silne tąpnięcie,

Tak zwykle kończą, od grzędy do płota,

Kogucia pycha i kurza ślepota!

 

                                       

 

     Może Wam się wydawać, że kurnik jako miejsce akcji jest za mało wyrazisty czy wymowny. Nic trudnego dla mnie, by umieścić tę bajkę zwierzęcą w naturalnym środowisku Kaczek Błotnych.

     Moim zdaniem byłoby to jednak zbyt banalne.

                                             

 

p.s. na stronie roboczej do edycji postu wszystko w najlepszym porządku, natomiast po kliku "Aktualizuj" wychodzi mi znów ta oto powyższa kaszana; nie chce mi się tego już poprawiać!