P.T. Hołota

Demokracja to nic innego jak rządy motłochu, w których 51 procent ludzi może odebrać prawa pozostałym 49 procentom. Tak ongiś zawyrokował Thomas Jefferson, wybitny amerykański polityk i prezydent. Pogląd to na pewno skrajny, który by zanegowali liberałowie oraz wszelkiej maści polityczni pieczeniarze, wielbiciele populizmu czyli mniej czy bardziej zdeklarowani „wielbiciele ludu”!

Jako człek racjonalny i miłujący wolność mam taką demokrację tam, gdzie zapewne podejrzewacie! Przebyte doświadczenie po „smoleńskiej nekrofilii (abstrahuję, oczywiście, od związanych z tym osobistych tragedii, przesadnia jest przywilejem tak poetów jak i prześmiewców!)”, po akcjach zaczepno – obronnych Obrońców Krzyża czy innych zadymach, gdzie aktywistami byli jedyni prawdziwi Polacy, sprawiło, że straciłem dobry sen.

Czyżby P.T. Hołota to już teraz reprezentatywny i transparentny obraz przyszłych zwycięzców Wielkiego Marszu ku (aż strach mi kombinować ku czemu!)…

Obywatel Hołota Sztuk Raz to przypadek nadzwyczaj prosty i jednoznaczny:

Natomiast P.T. Hołota, taka czy inna, zawsze składa się z ludzi, prywatnie oraz jednostkowo przypuszczam, że w miarę wartościowych i porządnych:

Pozostaje jeszcze nieszczęsny skrót P. T., w niedawnych jeszcze czasach bardzo poprawny politycznie, a nawet nobliwy. Rozwijał on się jako Plenum Titulum i oznaczał zachowanie wszelkich tytułów naukowych, zawodowych i honorowych przy jednoczesnym dla nich pełnym należnym szacunku.

 Dziś mamy tylu premierów, marszałków i prezydentów, że można by z nich uczynić solidną bojówkę, walcząca o konkretne wartości, niekoniecznie jednak moje! Czarno widzę…

Gdy motłoch przyl­gnie do ja­kiegoś mi­tu, spodziewaj­cie się rze­zi al­bo, co jeszcze gor­sze, no­wej religii. 

– Emil Cioran