Prywatki, bigle, fajfy i... 300 000 gitar

     Tegoroczny karnawał w swoich szaleństwach prawie już się kończy, ostatni jego dzień przypada, o zgrozo, na me kolejne urodziny (60+, niestety!), toteż z łezką powracam do szaleństw mego dorastania, na przełomie lat 60/70.

     To moje nostalgiczne wspomnienie dedykuję Andante (dawniej: BB) Spianato Con Amore Capriccioso Poco A Poco Da Capo Al Fine!

      Prywatki, fajfy, bigle... Nikt wtedy nie słyszał jeszcze o dyskotekach. Bawiliśmy się u siebie w mieszkaniach lub wychodziliśmy na tańcowane randki do domów kultury, remiz strażackich itp., gdzie lepiej lub gorzej przygrywała do tańca żywa kapela! To byli czasy!!!

                                                                          KLIK

Człek uśmiecha się pod posiwiałym wąsem,

Chciał bitelsem kiedyś być lub rolinstonsem,

W trzysta grał tysięcy gitar cały kraj,

Cudne życie przy bigbicie, prawie raj!

                                                                         KLIK

 I nawyki człowiek wtedy miał fatalne,

Chociaż inne były sporty ekstremalne:

Na junaku bez trzymanki gnał przez wieś,

Na syrenkę rwał panienkę, pal to sześć!

                                                                       KLIK

 Socjalizmu ludzka twarz puszczała oko,

Nie podskoczył jednak żaden za wysoko,

A w peweksach Johny Walker i Old Spice,

Pracownicze wczasy, góry lasy... Szajs!

                                                                      KLIK

Zaliczane laski w mini i bikini

I balangi przy pocztówkach na bambinie,

Na Niemenie pan Kydryński wieszał psy,

A kto śpiewał o Beacie?! Właśnie my!

                                                      KLIK

Tak wariackie przeszły lata no i tyle...

Dzieci – kwiaty poskręcały się w badyle..

Czasem śni się nam lokalna jakaś Miss,

A my spoko i na boku dalej... Bis!!!

                                                                  KLIK