Zgadnijcie, o czym, o kim?!

                                                                            

                                                                         K L I K

    Stuk, puk, stuk, puk... A kogo znów mi tu niesie?! 
Ach, to Pani! Nareszcie... Ależ, proszę, proszę, zapraszam na pokoje:

                                                                             

    Jakże długo kazała mi Pani na siebie czekać! Mam nadzieję, że przemówiła Pani swej wrednej sąsiadce Zimie do rozumu! Pani ma klasę, ale ona... Co za brak taktu, jakiegoś elementarnego poczucia przyzwoitości! Każdy przecież powinien wyczuć ten moment, pożegnać się i odejść. Ale nie ona! Paskudna franca!!! Och, pardon, jakiż to ze mnie gospodarz?! Może coś do picia, jest Pani głodna?! Chociaż, powiem Pani szczerze, zupełnie inaczej sobie Panią wyobrażałem:

                                                                           

    I tu jednak mnie Pani bardzo przyjemnie zaskoczyła... Zatem herbaty, kawy, coś mocniejszego? Naprawdę, nic?!  Puszczę zatwem jakąś stosowną muzyczkę, dla, nomen omen, przełamania pierwszych lodów:

                                                                       K L I K


    Muzyczka chyba w sam raz, aby trochę wspólnie z Panią popracować. Sam próbowałem dać upust swej twórczej wyobraźni, lecz jakoś mi nie wychodzi!  Wracając do naszej wspólnej znajomej Zimy, to mam jej już tak dość, że nie mogę nawet patrzeć na... twarożek! Spóbujmy więc wespół w zespół odczarować ten widok za oknem:

                                                                         

    Teraz pora, Droga Pani na spacer. Wiosna w wielkim mieście... To na prawdę coś! Żeby było śmiesznej, przynajmniej w sensie leksykalnym, zajrzyjmy na... Wiejską! Tam chyba już czują Pani obecność:

                                                                        K L I K 


    Och nie! Zdecydowanie wolę naturę! Pani chyba też... Chociaż podobno ten piękny ptak przy Pani obecności rzuca... cień! Jedna piosenkarka wyraźnie to widziała i, oczywiście, zaraz musiała o tym zaspiewać (na szczęście, nie tutaj!):

                                                                           

    Wprawdzie to tylko kania ruda, ale przy odrobinie wyobraźni... I cóż nam dalej począć, Śliczna Pani, z tak pięknie zaczętym porankiem? Mam parę pomysłów, ale ten chyba będzie najlepszy:

                                                                             

   Dalej, wesoło, niech popłynie wspólny... śpiew:


                                                                        K L I K