à la Russe

                                                                          

        Dziś w godzinach umiarkowanie popołudniowych, w towarzystwie młodych Rosjan, napiłem się kazjonnej (legalnej) ruskiej kartoflanej gorzały. Śpiewaliśmy stare, przepiękne rosyjskie pieśni i gwarzyliśmy na różne, pozornie błahe tematy. Oto wierszowana relacja z tych z serca płynących pogwarek:

Człeka brak, choć ludzi tłum,

Choć jednego, dwóch i basta,.

Niewiele szans...

Na dwóch, na trzech podzielisz

A na sztuk raz?

Flaszeczkę zacną porozlewam, jak należy, na trzy,

Harmonia mi zanuci rzewnie na trzy pas,

Wychylimy w jeden łyk

I za zdrowie dam.

Zapalimy papieroska,

Choć ostatni to pet w kieszeni,

Na nas dwóch, to pryszcz, błahostka

I nie zmieni to nic.

To się z kumplem da podzielić,

Po połowie i już.

A jednemu tylko w mordę strzelić,

No, cóż, marny zysk.

Dla jednego żona wszak,

W domu jak i w sakramencie,.

W to święcie wierz.

Z nią łoże, stół masz dzielić,

Po życia kres..

A niechże zdradzi cię niecnota, z dnia na dzień, taki pech,

Namota ci kłopotów, dzieląc się na sto.

Wszystko runie jakbyś zdechł,

Pozostanie to:

Dla jednego tylko trumna,

Strój odświętny to i na miarę,

Dla jednego, sprawa główna,

Parę liter i R. I. P

Requiescat niech in pace

Pod nagrobkiem wśród lip,

Nic nie znaczy dlań i pet, i wóda,

I śni wielkie nic.

                                

.......................................................................................................................................................